Kata Kolo – Kato Allisos – Arta – Preveza – Ammoudia – Parga – Plataria

We hebben het een tijdje rustiger aangedaan in Griekenland, maar inmiddels zit het tempo er wat meer in. Er zijn weer wat plekjes waar we maar één nacht gebleven zijn en sommige steden zoals Arta en Parga hebben we alleen op doorreis bekeken. Hoewel Griekland zowel qua natuur als cultuur prachtig en interessant is, en daarnaast een fantastisch klimaat heeft, zijn we het na een maand toch een beetje beu geraakt om heel eerlijk te zijn. En dat komt vooral door de mensen hier. Over het algemeen krijgen we de indruk dat iedereen op een gehaaide manier zoveel mogelijk aan je probeert te verdienen en een gloeiende hekel heeft aan West-Europeanen. We zeggen er direct bij dat er natuurlijk ook uitzonderingen zijn, zoals jullie in de vorige blogs hebben kunnen lezen. We willen zeker niet alle Grieken over één kam scheren. Maar het is wel het algemene beeld dat we gekregen hebben. En niet alleen wij hebben dat gevoel, ook een groot aantal andere Nederlanders die we gesproken hebben. Regelmatig hebben mensen ons gezegd hier nooit meer terug te komen. Eigenlijk heel zonde, want het land is schitterend en de Grieken kunnen het geld goed gebruiken. Maar voor ons is het nu dus ook tijd geworden voor nieuwe avonturen in andere landen. Nog een week of 6 te gaan. We kijken er inmiddels wel erg naar uit om jullie weer te zien en te spreken! Maar de resterende weken gaan we nog heerlijk genieten, is het plan!

In de vorige blog hebben we verteld over de groep Nederlandse campers die we zijn tegengekomen en hoe we daar stiekem heel veel lol om gehad hebben. We waren ze een poosje uit het oog verloren, maar kwamen ze toevallig op de camping bij Preveza weer tegen. Hahaha, de man die op de vorige camping een muurtje geramd had met de voorkant van zijn camper, was nu bezig zijn achterlicht met ducttape vast te plakken… Arme man, hij heeft vast een stressvolle vakantie…

Het weer is nog steeds goed hier in Griekenland, maar wordt wel wat instabieler. Vooral ’s avonds of ’s nachts hebben we regelmatig een onweersbui. Een paar dagen terug zelfs heel erg. Zijn we midden in de nacht opgestaan om de luifel in te draaien en de was en de tuinstoelen binnen te halen vanwege onweer en keiharde windstoten. Toen is ook de bliksem ingeslagen in een boom die pal naast de camper van onze Franse buren stond. Die mensen hebben echt mazzel gehad… de halve boom kwam naar beneden en rakelings langs hun camper… Was echt ff schrikken zeg, maar gelukkig allemaal goed afgelopen!

Inmiddels zijn we helemaal verslaafd geraakt aan het backgammon spelen. Dat hebben we aan de Grieken te danken… In 2004 hebben we het eiland Chios bezocht en zagen we veel mannen op terrassen en in parken het spel spelen. We hebben het toen zelf ook gekocht, maar er eigenlijk nooit meer iets mee gedaan. Nu hebben we het meegenomen op reis en hebben we de tijd om het goed te leren en blijkt het echt erg leuk te zijn! Jammer genoeg is Alex er wel beter in dan ik…. Maar ik blijf hoop houden! De factor geluk speelt ook mee…

Omdat we de afgelopen week veel gereisd hebben, hebben we ook heel veel gezien. We zullen een hoop foto’s bijvoegen. We hebben op advies van een Bulgaar (zie een eerdere blog over Bulgarije…) een heel idyllisch baaitje bezocht aan de westkust van de Peloponnesos. Was inderdaad echt schitterend met lichtgeel zand en prachtig turquoise water. Het kostte wel wat moeite om er te komen over een smal weggetje met de camper, maar het was echt mooi om te zien. Ongerept, zonder verdere voorzieningen, echt prachtig!

Op advies van collega Sander hebben we Ammoudia en Parga bezocht. Parga is een vissersplaatsje met veelkleurige huizen tegen een berghelling gebouwd en met beneden een strandje en boulevard met terrasjes. Heel toeristisch, ook nog in September, maar ook heel gezellig. Ammoudia is ook gelegen aan een baai, maar een stuk rustiger dan Parga. Hier hebben we een nachtje wild gekampeerd, voor het eerst in Griekenland. We durfden het wel aan, want er stonden nog 15 campers daar. Het leuke aan Ammoudia is dat de rivier Acheron er doorheen stroomt en dat is één van de rivieren uit de Griekse mythologie die de grens vormt tussen de onderwereld en de bovenwereld. Net als de Styx die wat bekender is. De Acheron stroomde achter onze camper langs de zee in. Ik vond het wel een apart gevoel... ’s Avonds hebben we een prachtige zonsondergang gezien en toen het helemaal donker was een schitterende sterrenhemel. We hebben nog nooit zoveel sterren gezien! Heel indrukwekkend!

Verder nog twee mooie, maar zeer verschillende bruggen gezien. De moderne brug bij Patras verbindt de Peloponnesos met het noorden van Griekenland en is de langste hangbrug van Europa. We zijn er over heen gereden, een leuke ervaring. In de stad Arta hebben we een zeventiende -eeuwse Turkse boogbrug bekeken. Een erg mooie brug, maar de bijbehorende legende is nogal luguber. Op het hoogste punt zou de bouwmeester zijn vrouw levend ingemetseld hebben, daar volgens de overlevering alleen een mensenoffer zegen kon verschaffen aan zo’n bouwwerk. Daar moet je toch niet aan denken….

Tenslotte hebben we het stadje Preveza bezocht met de fiets vanaf de nabij gelegen camping. Dus ja, we zijn ook nog sportief bezig, al staat het hardlopen wederom op een laag pitje… Preveza is echt een heel leuk stadje. Het doet wat Italiaans aan en heeft een mooie jachthaven. We zijn er 2x heen gefietst. Vlakbij Preveza liggen de opgravingen van Nikopolis, een stad uit de oudheid en die hebben we ook nog bekeken. Vooral het Odeon (Romeins muziektheater) en een deel van de stadsmuur waren nog in goede staat. Al met al een hoop gedaan en meegemaakt de afgelopen week. Pfff… Je zou er moe van worden…. Met Puk is alles goed. Geen bijzonderheden, hij gedraagt zich gewoon als hond tegenwoordig….