Malbork – Torun – Ciechocinek – Lichen Stary – Poznan

Alvast hierbij onze verontschuldigingen want we vrezen dat dit een lang blogverhaal gaat worden. In Polen is zoveel te beleven en we blijven van de ene verbazing in de andere vallen. In de vorige blog hebben we een stedentrip naar Gdansk geadviseerd, maar inmiddels raden we echt een volledige vakantie aan naar dit gezellige en culturele land. Net als Ingeborg hadden wij van Polen ook het beeld dat het een wat grauw en saai land moest zijn, maar echt niets is minder waar!!! Het contrast met Scandinavië is inderdaad enorm, zoals Frank ook typte,  en dat maakt onze reis zo leuk, want wie gaat er nou normaal gesproken van Zweden naar Polen in één vakantie. Scandinavië heeft een prachtige natuur waar we heerlijk vertoefd hebben, maar we hebben het idee dat de mensen er vergeten te leven en dat is hier in Polen wel anders! Ook voelen we ons als toerist meer welkom. Mensen gunnen je wat. Als je voor een paar zloty een kilo kersen koopt bij een stalletje langs de weg, krijg je een handvol extra en ook als toerist wordt je door tegenliggers met lichtsignalen gewaarschuwd als er ergens een politieagent verdekt zit opgesteld achter een bosje met als doel je te betrappen op te hard rijden. En Puk mag tenminste weer overal mee naartoe, dat is ook handig! Oké ook in Polen wordt je gesneden op de weg door auto’s die veel te hard rijden, maar mensen zwaaien daarna verontschuldigend, terwijl er in Noorwegen geregeld ook nog agressief getoeterd werd. Ik weet niet… het voelt toch anders. En Maria is hier overal. Op elke hoek van de straat staat wel een beeld. Niet dat we nu zo super katholiek zijn, maar ik ben blij dat ik weer geregeld in een kerk een kaarsje kan opsteken voor familie, vrienden, ouders van vrienden.

Na Gdansk zijn we doorgereden naar Malbork. In Malbork staat slot Mariënburg, een enorm kasteel uit oorpronkelijk de veertiende eeuw gebouwd door de orde van Teutonic Ridders en daarna (toen het geld op was) in handen gevallen van verschillende heersers. Het kasteel is enkele malen gedeeltelijk verwoest, voor het laatst in WO II, maar daarna weer schitterend in oude staat hersteld. Het was er enorm toeristisch, maar zeer indrukwekkend om te zien.

We hebben vervolgens de rust opgezocht op het Poolse platteland. Daar was een kleine camping van een Nederlandse eigenaar met zijn Poolse vrouw. Heel kneuterig maar ook gezellig en het koste maar € 5,- per nacht. Ze hadden ook allerlei diertjes, zoals kippen, eenden en een loslopend konijn. Vooral op dat konijn was de eigenaar heel trots. Dat beest was enorm slim, want hij wist al anderhalf jaar aan allerlei vossen te ontkomen. In een onbewaakt ogenblijk had Puk hem trouwens bijna gegrepen. Alex heeft het op het nippertje weten te voorkomen! Het zou toch een anekdote van formaat zijn geweest dat dat konijn al anderhalf jaar weet te overleven tussen allerlei wilde beesten en vervolgens door de eerste de beste nuffige stadsbeagle aan stukken wordt gescheurd! Maar het heeft niet zo mogen zijn… gelukkig maar!

Na 2 nachten verder gereden richting Torun, een middeleeuws stadje en tevens woonplaats geweest van Copernicus. Daarna overnacht in Ciechocinek op een door de EU gesponsorde camperplaats. We waren er bij toeval terecht gekomen, maar Ciechocinek heeft een beetje de status van een kuuroord. Er staat een soort muur van enkele honderden meters lang gemaakt van hout en takjes waarlangs van boven naar beneden zout water stroomt. Hoe ze het precies in elkaar gezet hebben, kunnen we niet duidelijk terug vinden, maar het gaat vooral om het perfecte klimaat dat zo wordt gecreëerd door het water en de takjes en er wordt dus geadviseerd om langs deze muur te lopen en de gezonde lucht in te ademen. Dit hebben we uiteraard gedaan en inderdaad… we zien er nu 10 jaar jonger uit! Puk is weer een puppie…

Van de Poolse vrouw van de eerder genoemde Nederlandse campingeigenaar (die van het konijn…) hadden we de tip gekregen om naar Lichen Stary te gaan. Het staat in geen enkele reisgids en is bij buitenlanders ook niet bekend. Lichen Stary is een bedevaartsplaats. Maria zou er in de negentiende eeuw zijn verschenen aan een herder en hem hebben opgedragen te regelen dat mensen voortaan elke zondag naar de kerk zouden gaan. En passant heeft ze zich toen beklaagd over het eenvoudige portret dat er hing van haar. Eind 20ste eeuw is er toen een enorme kathedraal gebouwd die pas in 2004 is afgerond. Waarom er zo lang tussen heeft gezeten, weten we niet, want alles stond alleen in het Pools aangegeven. Maar met enorm, bedoel ik ook enorm! Echt de St Pieter in het Vaticaan verbleekt er bijna bij! Weer stonden we met open mond rond te gapen… En het geluid van het orgel, echt heel hard, zorgde ervoor dat je nog meer onder de indruk was. We hebben er een filmpje van (zet je geluid niet te hard), maar op film is het toch niet zo indrukwekkend als in het echt. We vinden dat Maria nu niet meer mag zeuren!

Op advies van Anna en Anton, die ons gedurende onze reis door Polen voorzien van allerlei tips (waarvoor veel dank), zijn we verder gereden naar Poznan. Poznan is een grote gezellige studentenstad met wederom een prachtig centrum en in elk geval twee schitterende barokke kerken. Het weer is behoorlijk goed. Bewolkt, maar wel lekker warm. Dus hebben we op een prachtig plein genoten van een heerlijk biertje en intussen mensen zitten kijken. Altijd leuk! Voor het eerst hadden we de neiging om de camper op de parkeerplaats te laten staan en een leuk hotelletje in het centrum te nemen, maar we hebben ons kunnen bedwingen. Inmiddels zitten we weer op het platteland op een camping die ‘de kleine stad’ heet. Drie maal raden waar de eigenaren vandaan komen… Maar ze hebben hier een zwembad en het is inmiddels 30 graden, dus gaan we ons nu daarheen begeven…!