Wroclaw – Czestochowa – Auschwitz

De vorige blog eindigde met een duik in het zwembad op camping ‘De kleine stad’. We zijn uiteindelijk 3 nachten daar gebleven om lekker uit te rusten, te genieten van het mooie weer en ’s avonds gezellig te kletsen met de Nederlandse eigenaren en enkele andere gasten onder het genot van een biertje.

Afgelopen dinsdag zijn we verder gereden naar de stad Wroclaw (dit jaar culturele hoofdstad van Europa en de binnenstad staat op de Unesco erfgoedlijst). Jullie zullen ons er inmiddels van gaan verdenken dat we zijn ingehuurd door het Poolse bureau voor Toerisme, maar ook Wroclaw was wederom een prachtige stad. Een schitterend marktplein met statige panden en een groots raadhuis en universiteit. Verder was er een markthal en heel erg veel kerken. Ja, je moet in Polen wel liefhebber zijn van kerken! Wroclaw is de meest trendy stad waar we tot nu toe geweest zijn met sowieso drie vegetarische restaurants, dus Frank en Merel… hint hint hint… een ideale stad voor jullie! Sleep Natas en Joost hier gewoon mee naar toe…. En er zijn ook hippe lounge bars die op vlotten in de rivier de Odra zijn gebouwd. En verder heel veel restaurantjes en terrasjes. We vonden het er zo leuk dat we ook ’s nachts gebleven zijn. We hebben overnacht op een 24-uurs bewaakte parkeerplaats in het centrum. De volgende ochtend nog een keer een rondje gelopen en heerlijke frambozen en zwarte bessen gekocht in de markthal voor onderweg.

We gingen wederom op aanraden van Anna en Anton op weg naar Kluczbork, een wat kleinere plaats, maar heel levendig en met ook een aantal mooie panden. Hier kwamen we een stokoud opaatje tegen met Franse roots die zijn verleden met zich meedraagt in een boodschappentas. Hij was duidelijk verlegen om een praatje en we moesten echt enkele foto’s bekijken die hij altijd bij zich heeft en die grotendeels betrekking hebben op de oorlog. Daar ging uiteindelijk ook het hele gesprek over. Voor die man is het nog dagelijks oorlog. Triest wel hè…

Aan het eind van de middag kwamen we aan op de plaats van bestemming Czestochowa. Dit is een bedevaartsplaats en onderweg waren we al enkele groepen jonge pelgrims gepasseerd. Die lopen gewoon op de autoweg, en dit is in combinatie met het rijgedrag van vele Polen (de maximum snelheden zijn hier het absolute minimum) echt levensgevaarlijk!!! Maar God zal ze vast beschermen… Eind juli zijn de Wereldjongerendagen in Krakau waar Katholieke jongeren uit heel de wereld  op af komen en waarbij ook de Paus aanwezig zal zijn en daardoor zijn er nu al hordes jongeren op de been. In totaal verwachten ze in Krakau maar liefst 270.000 jongeren uit de hele wereld!

Czestochowa zelf is geen bijzondere plaats maar op een berg staat het klooster Jasna Gora en daar wordt het icoon van de zwarte madonna vereert. Het klooster is barok en dus heel overdadig. We hebben het vanochtend bezocht. Er wordt 10 keer per dag een mis gehouden. Het is heel apart om overal (ook in het stadje zelf) nonnen en allerlei andere geestelijken te zien lopen, nog helemaal in habijt/soutane. Ook meiden van mijn leeftijd en jonger. Dat zie je in Nederland echt niet meer, maar is hier heel normaal.

Vanmiddag zijn we doorgereden naar Auschwitz. Hoewel ik vast van plan was om een bezoek te brengen omdat het nu eenmaal deel is van onze geschiedenis, heb ik het uiteindelijk niet gedaan. Voorafgaand aan het bezoek was ik mezelf nog even aan het inlezen en hoewel ik met mijn geschiedenis-achtergrond echt wel weet wat daar heeft plaatsgevonden, heeft het artikel me toch weer diep geraakt en was dat alleen al genoeg om me aan het huilen te krijgen. Ik wil echt niet mijn ogen sluiten voor de gruweldaden die wij mensen kunnen begaan, maar het leek me toch niet verstandig om mee te gaan (een eerder bezoek aan een ander concentratiekamp heeft ervoor gezorgd dat ik 4 weken werd geplaagd door nachtmerries), dus is Alex alleen geweest en zal hij hieronder iets vertellen.

Tja…wat moet ik daar nu over schrijven. Misschien iets over de lugubere sfeer, de absolute stilte die er heerste (ondanks het bezoekersaantal), het indrukwekkende aantallen schoenen, brillen, kleding van de 1,3 miljoen mensen die het hier niet hebben overleefd, de eindeloze gangen met foto’s van alle gestorven, de donkere gaskamers in de kelders, de foto’s van de experimenten van dokter Mengele…ik doe het maar niet.

Ik hoop alleen dat iedereen die dit kamp heeft bezocht er af en toe eens aan terugdenkt (dat kan trouwens niet anders, het staat voor altijd in je geheugen gegrift) en dat we er samen voor kunnen zorgen dat zoiets nooit meer gebeurt.

Jippie! We gaan verder naar Krakau, een stad die ons al door velen is aangeprezen! We zullen er in de volgende blog op humoristische wijze op terug komen! Als er geen anekdotes zijn, dan verzinnen we ze, maar nu zijn we even teveel onder de indruk van Auschwitz.