Valencia – Castello – Peniscola

Allereerst zijn wij genoodzaakt om een rectificatie op te nemen met betrekking tot onze vorige blog. Geheel ten onrechte hebben wij daarin vermeld dat Alex nog nooit in Barcelona was geweest. Dit blijkt namelijk wel het geval te zijn. Sterker nog, hij heeft zelfs op zeer jeugdige leeftijd duiven gevoerd op de Plaça Catalunya… Wij zijn hierop gewezen door de ouders van Alex. Alex zelf blijkt zich bij nader inzien wel de duiven te herinneren, maar niet meer het plein en de stad. Ach ja, als kind focus je nu eenmaal op andere dingen… Hoe vaak zie je nou een paar duiven?!

Maar nu verder met de volgende stad, namelijk Valencia. Hier was Alex echt nog nooit geweest, maar ik wel, enkele jaren geleden met mijn collega’s van de Rabobank. Toen hebben met name de moderne gebouwen van Calatrava (architect) veel indruk op mij gemaakt en ik wilde ze dan ook graag laten zien aan Alex (en Puk, maar die had niet zoveel interesse). De eerste middag hadden we dat dan ook als doel. Maar het was best een gedoe er te komen. We zaten op een camperplaats 12 km van de stad, maar wel vlakbij een metrostation. We hebben nog nergens in het openbaar vervoer problemen ondervonden met Puk, maar in de Valenciaance metro moet hij in een reisbench en de controle daarop is nogal streng hebben we gemerkt. Gelukkig hebben we een reisbench meegenomen, dus die kwam nou goed van pas. Puk is er echter geen liefhebber van, dus die hopte met bench en al door de metro. Nogal onhandig dus, en daarna loop je met dat ding door de stad te slepen. Hij is niet superzwaar, maar toch. Gelukkig kwamen we op het briljante idee om de bench in een locker op het centraal station op te bergen. Dus uiteindelijk is alles goed gekomen en konden we naar de Calatrava gebouwen. Gelukkig vond Alex ze ook zeer de moeite waard. Pfff, anders was al het gedoe voor niets…

De tweede dag in Valencia was echt heel bijzonder voor ons, want toen zagen we voor het eerst sinds maanden weer twee bekenden, namelijk onze vriend Frank met dochter Ineke!!! Zij hadden toevallig een stedentrip Valencia gepland in de herfstvakantie en toen hebben we dus maar besloten tot een date. Ze waren zo lief om ook de zon mee te nemen. Het was echt een prachtige warme dag, dus hebben we hier en daar maar een terrasje gepakt en ook tapas gegeten buiten. Heel veel bijgekletst natuurlijk en daarnaast sightseeing gedaan in het centrum van Valencia, waaronder het beklimmen van een kerktoren om zodoende een mooi uitzicht te hebben over de stad. Wat een schitterende stad toch ook, echt stedentripwaardig! De dag erna hebben we elk ons eigen plan getrokken. Frank en Ineke hebben gefietst en Alex, ik en Puk gewandeld door de Jardins del Turia (park dat in een droge rivierbedding is gemaakt en door heel de stad loopt). ’s Avonds nog wel met z’n vieren Paella gegeten wat ook echt weer heel gezellig was. Daarna onvermijdelijk weer afscheid genomen, maar nu niet meer voor zo lang. We willen uiterlijk 10 november weer thuis zijn.

Na Valencia hebben we twee nachten op een gratis camperplaats gestaan in Castello. Was eigenlijk gewoon een parkeerplaats, maar campers werden wel getolereerd, dus er stonden er zo’n stuk of 30. Echt een mooie plek vlakbij de zee en een groot park. Castello zelf is een gezellige redelijk grote stad. Op zich niet zo heel mooi, maar wel levendig. Het weer is nog steeds prima, dus zijn we een dagje naar het strand geweest om weer wat bij te bruinen. Zelfs nog in zee gezwommen ook! Puk hebben we daartoe niet meer kunnen verleiden… Daarnaast een avondje gekletst met onze Belgische buren. Ze kwamen uit de buurt van Turnhout, dus vlakbij eigenlijk. Hele aardige mensen, maar als je er een biertje ingiet blijken ze niet meer weg te gaan. Tot ergernis van onze andere Nederlandse zure buurman, die (denken we) vond dat we teveel lawaai maakten. Maar we hebben gewoon een beetje zitten praten en camperervaringen uitgewisseld. Maar die Nederlander was sowieso zuur. Ik citeer: “Ja, jullie hebben nog een heel leven voor je” en “als ik het voor het zeggen had gehad dan had ik een grotere camper gehad” en “jullie leren tegenwoordig niet meer op school hoe een specht eruit ziet, maar ik weet dat nog prima hoor” en “tsja, ik woon in Vlissingen in een best wel leuke straat, dus wat zal ik erover zeggen”…. Blablabla…

Inmiddels zijn we weer een klein stukje noordelijker, maar nog steeds aan de kust. Het plaatsje heet Peniscola en we hebben het uitgezocht vanwege de opmerkelijke naam ;-). Maar het blijkt daarnaast ook echt heel leuk te zijn. Het heeft een oude ommuurde binnenstad en een kasteel. En het is super toeristisch met een breed strand en boulevard. Er zijn veel overwinteraars hier. We willen hier nog een tijdje blijven en dan als het weer het toelaat nogmaals naar Barcelona gaan. Op de heenweg zijn we er maar twee dagen geweest en we hebben dus nog lang niet alles gezien en we vonden het er supermooi! En daarna geleidelijk aan door Frankrijk weer richting Roosendaal. Op naar de kou. Het heeft al gevroren ’s nachts bij jullie, hebben we begrepen. Brrrrr…..Nog ff niet aan denken!!!!